Aşûra Durakları: Muharrem’in altıncı günü, Habîb b. Mezâhir Hz.İmam Huseyn’in (O’na selâm olsun) yareni olmaya çağırıyor

Rivayetlerin belirttiğine göre Hicri 61 yılının Muharrem ayının altıncı gününde şunlar olmuştu:

Habîb b. Mezâhir toplanan askerlerin çokluğunu ve Hz.İmam Huseyn (Allah’ın selâmı üzerine olsun) ile savaşmaya kararlı olduklarını görünce hazretin yanına gelip şöyle dedi: “Efendim, şurada Esedoğulları’ndan bir mahalleden kimseler vardır. Onlara gidip senin yareni olmaya onları davet edebilmem için izin verir misin?” Hz.Huseyn (Allah’ın selâmı üzerine olsun) de “Evet, git” diye buyurdu.

Habîb de gece karanlık çökünce o mahalleden kimselere gitti. Onun geldiğini görünce etrafına toplanıp hoş geldin dediler ve “Ne ihtiyacın vardır?” dediler. O da onlara “Bir kimsenin kendi topluluğuna gelebileceği şeyle size geldim.Sizi Allah Resûlü’nün (Allah-u Teâlâ O’na ve Pâk Ehlibeyti’ne salât eylesin) kızının oğlunun yarenliğine davet etmek için geldim. Şu Sâd oğlu onun etrafını sarmıştır; siz de benim aşiretimsiniz. Hem dünyanın hem ahretin şerefine nail olabilmemiz için sözüme uyar mısınız? Allah’a and olsun ki sizden her kim (bizimle beraber savaşıp bu yolda) ölürse Muhammed’in (Allah-u Teâlâ O’na ve Pâk Ehlibeyti’ne salât eylesin) kıyamet gününde refiki (arkadaşı) olacaktır!”

İçlerinden Abdullah b. Beşîr adında bir adam kalktı ve şöyle dedi: “Ey Habîb; ben bu davetine ilk icabet eden kimse olacağım. İşte seninle geliyorum.” Ardından diğerleri de aynı şekilde toplandı, sayıları doksan kişiyi buldu. Hz. Huseyn’i (O’na selâm olsun) isteyerek onunla birlikte gideceklerdi.

Derken o mahalleden biri kalkıp Ömer b. Sâd’a gitti ve olanların haberini verdi. O melun da Şamlı Ezrak isimli birini çağırdı ve yanına beş yüz atlı verip Esedoğulları’na gönderdi. Ezrak gece vakti onları Fırat’ın kıyısında karşıladı ve bir süre onlarla çatıştı. Habîb o sırada ona şöyle seslendi: “Vay sana ey Ezrak!... Bırak senden başkası bizim (kılıcımızla) bedbaht olsun!”

Esedoğulları savaşacak gücü kendilerinde bulamayınca mahallelerine ve evlerine geri döndüler. Habib de tek başına kaldı ve Hz.Huseyn’e (O’na selâm olsun) geri dönüp haber verdi. Hz.İmam Huseyn (Allah’ın selâmı üzerine olsun) haberi duyunca şöyle buyurdu: “İnna lillahi ve inna ileyhi racîun (Şüphesiz Allah’a aitiz ve Allah’a geri döneceğiz)! Allah dilemedikçe siz isteyemezsiniz. Pek Yüce ve Pek Ulu (Aliyy-ul Azîm) olan Allah’tan başkasından ne bir kuvvet vardır ne de bir kudret!"