Huseynî matem alayları ve hizmet grupları kalplerini Hz. Huseyn’in (O'na selâm olsun) Mukaddes Ziyaretgâhı’nda bırakıp O’nun pâk toprağı ile vedalaştı…

Mukaddes Kerbelâ binlerce Huseynî matem alayının ve hizmet grubunun gidişine sahne oldu. Hz.İmam Huseyn’in ve Kardeşi Hz.Ebulfazl Abbas’ın (Allah'ın selâmı üzerlerine olsun) Mukaddes Ziyaretgâhı’na Dünyanın dört bir yanından gelen, renkleri ve dilleri farklı ama gönülleri Huseynî sevgi ile birleşen saygıdeğer ziyaretçilerin geniş katılım sergilediği ve dünyadaki en büyük barışçıl birlikteliği gerçekleştirdiği Erbain ziyaretinin sona ermesinin ardından Hz.İmam Huseyn’in (Allah'ın selâmı üzerine olsun) ziyaretçilerine ve konuklarına hizmet etmekle şereflenen Huseynî hizmet grupları Mukaddes şehirden ayrılmaya başladı.

Gece gündüz sürekli bir biçimde ziyaretçilere hizmet eden hizmet grupları ziyaretçilere de etraflarında bulunan evlere de birbirinden lezzetli yemekler ikram etti… Huseynî hizmet gruplarının sunduğu hizmetler; gerek hacmi ile gerekse de büyük bir özveri ile yapılması yönünden uzak yakın, dost düşman herkesi şaşkınlık içerisinde bıraktı. Yapılan hizmetler gerçekten de benimsedikleri şu şiarları doğrular nitelikteydi: “Hz. Huseyn’e (O'na selâm olsun) ve ziyaretçisine hizmet bizim için şereftir.”

Huseynî hizmet grupları ziyaret sürecinin sona ermesi ile birlikte yirmi gündür bulundukları Mukaddes diyardan ve Mukaddes diyara götüren yollardan ayrıldı…

Lisan-ı hâl ile “Keşke ömrümüzün tümü Hz.İmam Huseyn’in (O'na selâm olsun) ziyaretçisine hizmet ile geçse” diyen o kimseler gittiler…

Bedenleri ayrıldı ama, kalplerini Hz.İmam Huseyn’in ve Kardeşi Hz.Ebulfazl Abbas’ın (Allah'ın selâmı üzerlerine olsun) Mukaddes Ziyaretgâhlarında bıraktılar…

Mukaddes Ziyaretgâh’a gelen herkesin yüzünde güzel bir iz resmettikten sonra ayrıldılar…

Ayrılırken tüm temennileri bu yaptıklarının kabul olunmasıydı…

Giderken “Ahdimize vefa ettik mi ey Ebu Abdullah?” diye sordular…

Ayrılırken geri dönüp gelecek ziyaretlerde ziyaretçilere daha çok hizmette bulunmayı ümit ettiler..

Ayrılırken Şehitlerin Efendisi’ne (O'na selâm olsun) “Tüm bu harcadıklarımız; senin ayaklarının bastığı toprağın zerresi dahi etmez” dediler…