“Ahde vefa ettik mi, Hz.Zeyneb (Allah'ın selâmı üzerine olsun) Efendimiz?”

“Mukaddes Kerbelâ’ya yürüyerek gitmek ve hatta en uzağındaki yoldan yürümek, yolda yürürken yaşanan iklim değişikleri, yağan yağmurlar, soğuk hava, değer verdiğimiz ne varsa bu uğurda feda etmek, tekfirci teröristlerin ve Saddamcıların tehditleri vb… Bunların hepsi bir araya gelse bile senin pâk kanının bir damlası etmez ey Resûlullah’ın (Allah-u Teâlâ O'na ve Pâk Ehlibeyti'ne salât etsin) kızının oğlu!”

Cenet Gençleri’nin Efendisi’nin (Allah'ın selâmı üzerine olsun) ailesinin ve dostlarınının Pâk Ziyaretgâhları’nı Erbain’de ziyaret eden kadın,erkek, küçük büyük herkes; lisan-ı hâl ile işte böyle söylüyordu. Yaptıkları her şeyin; Şehitlerin Efendisi’nin (Allah'ın selâmı üzerine olsun) Allah-u Teâlâ’nın dökülmesini haram kıldığı ve o sapık güruhun eliyle dökülen pek pâk kanının bir damlası dahi etmediğini itiraf ediyorlardı.

“Ahde vefa ettik mi, Hz.Zeyneb (Allah'ın selâmı üzerine olsun) Efendimiz?”

Huseynî Aşk yolculuğu boyunca Hz.Peygamber’in Ehlibeyti’nin (Allah-u Teâlâ'nın en üstün salât-u selâmı, başta Hz.Peygamberimiz olmak üzere hepsine olsun) Ay yüzlü efradının Pâk kabirlerine doğru kardeşlerine, eşlerine ve evlatlarına eşlik eden hanımların aklını ve dilini işte bu soru çok meşgul ediyordu. Hz. İmam Huseyn’in (Allah'ın selâmı üzerine olsun) Hane halknın ve dostlarının yaptığı fedakarlıkların binde birini bile yapmadıklarını hatta aralarında bir kıyasın bile bulunmadığının şuurundaydılar da aynı zamanda…

Azdı..

Çok çok azdı..

Birşey bile değildi…

Hatta Hz. İmam Huseyn’in (Allah'ın selâmı üzerine olsun) karşısında söylenmeye utanılırdı…

Tüm bu yapılanlar; nurlu gönüllerde koru hiç sönmeyecek olan ebedî Aşura hüznünü tazelemek içindi sadece…