برافراشتن پرچمهای عتبات مقدس عراق در هفتمین جشنواره امیر المؤمنین (علیه السلام) در شهر كارگیل هند

ساکنان شهر كارگیل در کشور هند با شور و هیجان معنوی و چشمانی آكنده از اشک میزبان پرچمهای متبرک آستانهای مقدس بودند.
در صبحگاه روز پنجشنبه مورخ ۱۸ رجب ۱۴۳۹ (شانزدهم فروردین ماه) طی مراسم افتتاحیه هفتمین جشنواره امیر المؤمنین (علیه السلام) که هر سال در شهر كارگیل واقع در شمال هند برگزار می شود، پرچمهای متبرک آستانهای مقدس امام حسین (علیه السلام) و برادر با وفای ایشان حضرت ابوالفضل عباس (علیه السلام) و امامین عسكریین (علیهما السّلام) برافراشته شد.
علی رغم سرمای هوا و برودت هوا که از ساعات اولیه صبح بر این شهر مسلط شد، شمار کثیری از محبان اهل بیت (علیهم السلام) با شور و اشتیاق در مقابل محل اقامت هیأتهای آستانهای مقدس گرد آمدند و این اشتیاق به قدری زیاد بود که باعث گردید تمامی فعالیتها در این شهر برای چندین ساعت به حالت تعطیل درآمد و مغازه‌‌ها و بازارها بسته شدند و مدارس در آن روز تعطیل گردید و مشتاقان اهل بیت (علیهم السلام) در اطراف حوزه علمیه اثنی عشری و مسیرهای منتهی با شور و شوق وصف ناپذیری چشم انتظار آغاز این محفل ولایی بودند و برپایی این مراسم در این شهر از منظر مردم امری پر برکت و عظیم بوده است.
و لازم به ذکر است که با این که هیچ فعالیت تبلیغی گسترده ای در این خصوص صورت نگرفته بود مردمان سایر روستاها و شهرستانهای همجوار و نزدیک به این شهر نیز همراه با ساكنان شهر كارگیل در این مراسم شرکت نمودند و جمعیتی بیش از هزاران نفر از مردم با حضوری آكنده از ایمان این صحنه زیبا را ایجاد نمودند كه برای ساکنین منطقه و مسئولان و مهمانها قابل پیش بینی نبود.
اجرای مراسم این جشنواره و برافراشتن پرچمهای عتبات مقدس برای نخستین بار بدین شکل در این شهری که از نظر مادی فقیر و از نظر معنوی و محبت به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت مطهرش (علیهم السّلام) غنی بود؛ برگزار می شد.
پس از شروع برنامه هیأتها با دشواری بسیار مسیری را طی كردند تا به مكان برافراشتن پرچمها در ورودی حسینیه ائمه اثنی عشری (مكان برپایی مراسم جشنواره) رسیدند و به محض اینكه مراسم آغاز شد، قلبهای عاشقان پیش از قدمهایشان به خاطر حب و تعلق خاطر به اهل بیت (ع) راهی شده بود و این صحنه حال و هوای برنامه های معنوی عاشورا و اربعین را ایجاد کرده بود و چشمها به ستونهای این پرچمها خیره مانده بود و به محض اینكه پرچمها یكی پس از دیگری برافراشته شد و ندای «لبیك یا حسین»، «أبد والله یا زهراء ما ننسی حسیناه» و «هیهات من الذلة» سرداده شد، اشكهای محبان جاری گشت و بغضها در هم شكست و گویی پرچمهای گنبدها باعث شده بود كه عقربه‌ های ساعت به حال و هوای كربلاء و اربعین امام حسین (علیه السلام) باز گردانده شوند.
زبان و کلام از وصف این رخداد عاجز است و نمی توان با کلمات این رخداد عظیم را شرح نمود. و به راستی اگر محور سخن، بیان فضیلتها و منشاء و سرچشمه افتخارها و اوج كرامتها و نماد فضایل باشد، این عجز و ناتوانی امری بدیهی می‌گردد.
بخش صوتی و تصویری پایگاه الکفیل مسئولیت ضبط مراسم و ثبت این شور و اشتیاق مردم را برعهده داشتند.