ماه رمضان؛ ماه نزول کتابهای آسمانی

خداوند بلند مرتبه فرموده است: «ماه رمضان، ماهى است كه قرآن در آن نازل شده است و قرآن كتاب هدايت کننده مردم با اقامه دلائل روشنِ هدايت و وسيله تشخيص حقّ از باطل است.»
پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) در خطبه استقبال از ماه مبارک رمضان فرمودند: «ای مردم ماه خداوند با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده است، این ماه در نزد خدا بهترین ماهها است و روزهایش بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعتهایش بهترین ساعتها است.»
بدین ترتیب، مشخص می ‌شود که خداوند بلندمرتبه با نزول پنج کتاب آسمانی بر پیامبران در ماه مبارک رمضان در میان سایر ماهها، جایگاه ویژه ای برای این ماه مبارک قائل شده است، زیرا که در ماه رمضان بود که خداوند صُحُف را بر حضرت ابراهیم (علیه السلام) و تورات را بر حضرت موسی (علیه السلام) و انجیل را به حضرت عیسی (علیه السلام) و زبور را بر حضرت داوود (علیه السلام) نازل کرد.
از حضرت امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که فرمودند: تمامی قرآن یكجا در ماه رمضان به بیت المعمور نازل شد سپس در طول بیست سال تدریجاً نازل گشت، سپس فرمودند که پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرموده است: صحف ابراهیم در شب اول ماه رمضان نازل شد، تورات در شب ششم ماه رمضان نازل گشت، انجیل در شب سیزدهم نازل شد، زبور در شب هجدهم ماه رمضان و قرآن در بیست و سوم ماه رمضان نازل شده است.