حرکت کاروان اسرای اهل بیت نبی (ص) از کوفه به شام

در نوزدهم محرم الحرام سال 61 هجری، کاروان اسرا به همراه سرهای مبارک شهدا و پیشاپیش آنها سر مقدس امام حسین(علیه السلام) از کوفه به سمت شام حرکت داده شد.

پس از آنکه اسرا همه انواع اندوه و بلا از تلخی زندان تا شماتت دشمنان و تحقیر اسیران را در جریان توقفشان در کوفه تجربه کردند، دستوراتی از دمشق برای حاضر كردن آنها نزد یزید صادر شد. ابن مرجانه فرمان داد سرهای مبارک فرزندان پیامبراکرم (صلّى الله عليه وآله) و اصحابشان را به سمت شام حرکت دهند تا همانطور که بر کوفیان عرضه شد، بر شامیان نیز عرضه گردد و بدين ترتيب دلهای مردم آكنده از رعب و وحشت شود و قدرت امویان و غالب شدن ظاهرى آنها بر اهل بیت رسول (ص) آشکار گردد.

سرهای عترت پيامبر(ص)همراه با زهیر بن قیس الجعفی و خاندان نبوت نيز به همراه محفر بن ثعلبه و شمر بن ذی الجوشن در حالیکه با طنابهایی بسته و سوار بر محمل هایی بودند روانه شام شدند.

کاروان اسرا از کوفه به سمت شام حرکت داده شد و پیشاپیش آنها سرهای شهدا که پیکرهای مطهرشان در صحرای کربلا مانده بود روانه شدند و پشت سر آنها زنان و کودکان و جلوى آنها حضرت زینب(علیها السلام)، قهرمان کربلا و همراه ایشان پسر برادرشان امام زین العابدین (عليه السلام) دست بسته با غل و زنجیر راهى بودند. اسیران بر روی محمل‌هایی بدون پرده و پوشش بودند و کاروان صحرا و بیابانها را درنورديد تا وارد دمشق شود.

شایان ذکر است، نهضت امام حسین (عليه السلام) قبل و بعد از شهادتشان (عليه السلام) مراحل متعددی را پشت سر گذاشته است که از جمله آن ارسال کاروان اسرای اهل بیت نبوت (عليهم السلام) به شام است.