بیست و سوم صفر سالروز وفات حضرت فاطمه بنت اسد (سلام الله علیها)

فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبد مناف، مادر امیرالمومنین علی (علیه السلام) و همسر ابوطالب (علیه السلام) در سال پنجاه و پنج پیش از هجرت متولد شدند و در بیست و سوم صفر سال چهارم هجری در مدینه منوره دیده از جهان فروبستند.

وی در ابتدای حیات خود بر دین ابراهیم خلیل (علیه السلام) زندگی کردند و از میان مسلمانان یازدهمین فرد و پس از حضرت خدیجه (سلام الله علیها) اولین زنی بود که با حضرت رسول (صلی الله علیه و آله)‌ در مکه بیعت نمود.

هنگامی که در سال چهارم هجرت درگذشتند، حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) او را با پیراهن خود کفن نمودند؛ سپس فرمودند: "جبرئیل علیه السلام از جانب پروردگار عزّ و جل مرا با خبر کرد که او از اهل بهشت است و خبر آورد که خداوند متعال، به هفتاد هزار ملک امر فرموده تا بر وی نماز گزارند)، پس از آن برای وی نماز میّت به جای آوردند و در تشییع جنازه وی همراهی نمود تا به قبر او در بقیع رسیدند و پیش از او در قبر وی دراز کشید و گویی آن را گسترده کرد، سپس بر جسد مطهر ایشان خاک ریختند و از قبر خارج شدند.

مزار شریف او در بقیع و در نزدیکی مزار مطهر اهل بیت (علیهم السلام) است و همراه با آن گنبدهای مطهر تخریب شده است.

حضرت فاطمه بنت اسد (علیها السلام) عمر شریف خود را در کنار ابوطالب (علیه السلام) گذراند و مسئولیت مدیریت خانه و تدبیر امور منزل را با صبر، صداقت، اخلاص، طهارت، صفا، محبت، ایمان و مهربانی بر عهده داشتند و فرزندانی برای ابوطالب به دنیا آورد: طالب، عقیل، جعفر، علی (علیه السلام)، ام هانی، جمانه.

از ویژگی‌های حضرت فاطمه بنت اسد (علیها السلام)‌ می‌توان به این موضوع اشاره کرد که برای ایشان، برخلاف سایر مادران ائمه و همچون حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) و خانم نرجس خاتون (علیها السلام) زیارت مخصوصی وارد شده است. عبارات بلندی که در این زیارتنامه درباره ایشان ذکر شده است، نشان از عظمت شأن و جلال و ارزشمندی این بانوی بزرگ اسلام دارد. رحمت خدا بر او باد.