پنجم ربیع الاول وفات حضرت سکینه (سلام الله علیها)

روزها و شبهای ماه ربیع الاول حوادث تاریخی زیادی را در برگرفته اند که از جمله آن می توان به پنجم ربیع الاول سالروز وفات حضرت سکینه سلام الله علیها اشاره نمود. حضرت سکینه (علیها السلام) همان آمنه دختر امام حسین (علیه السّلام) هستند. مادر ایشان رباب دختر امرئ قیس بن عدی الکلبی است و ایشان به خاطر وقاری که داشتند به «سکینه» ملقب شدند.

ايشان در روز عاشورا حضور داشتند و فاجعه بزرگ عاشورا و ظلمی که بر پدر خود و خاندان نبوت آمد را با چشمان خود دیدند.

طبق روایات ایشان در سال 47 هجری چشم به جهان گشودند و در عاشورا و شهادت پدر بزرگوارشان چهارده ساله بودند. چهارده سالی که ایشان در زیر سایه پدرشان تربیت شدند تاثیر بسزایی بر شخصیت ایشان از لحاظ علمی و دینی و اخلاقی داشت. علاوه بر آن ایشان در خانواده ای تربیت شدند که بیشتر از یک معصوم و همچنین شخصیتهای بزرگواری در آن حضور داشتند لذا ایشان در علم و معرفت به مراحل بسیار بالایی رسیدند.

در واقعه عاشورا و حوادثی که بعد از آن روز رخ داد ایشان از بهترین مجاهدین در راه خدا بودند و ثبات عقیده ایشان به جهانیان ثابت شد. ایشان پس از شهادت پدر زیر سایه حضرت امام سجاد (علیه السّلام) پرورش یافتند، ایشان در محیطی سراسر علم و ادب زندگی کردند و همه بر نسب والای و مناقب عالی ایشان اذعان دارند.

حضرت سکینه (سلام الله علیها) سرور زنان عصر خود بودند و ایشان با علمشان و ادب و تقوای خود زینت بخش مجالس اهل علم بودند. امام حسین (علیه السلام) در حق ایشان فرمودند: « أمّا سكينةُ فغالبٌ عليها الاستغراق مع الله: اما سكينه غالباً و با تمام وجود محو در عبادت خداوند متعال است.»

حضرت سکینه (علیها السلام) در روز پنجم ربیع الاول سال 117 قمری در مدینه منوره دار فانی را وداع گفتند و در بقیع به خاک سپرده شدند.