پانزدهم رجب، سالروز رحلت کوه صبر و استقامت، زینب کبری (علیها السلام)

پانزدهم ماه رجب، سالگرد وفات حضرت زینب کبری (علیها السلام) است که در خانه علم و معرفت و محل فرود وحی پرورش یافتند و در مکتب نبوت و امامت زندگی نمودند.

آن حضرت با عبدالله بن جعفر بن ابی طالب که یکی از بزرگان صدر اسلام و سخاوتمندان زمان خود بود ازدواج نمود و فصاحت، بلاغت و صبر را از پدرشان امیر المومنین علی(علیه السلام) و عصمت و طهارت را از مادرشان فاطمه زهرا (علیها السلام) آموختند.

حضرت زینب (علیها السلام) از ذکاوت فوق العاده ای برخوردار بودند و مورخان معتقدند ایشان راوی خطبه مهم فدکیه است و هنگام ایراد خطبه به همراه مادرشان در مسجد حضور داشتند، درحالیکه عمر مبارکشان در آن زمان چهارسال بود.

شیخ صدوق درباب روایت خطبه فدکیه از حضرت زینب (علیها السلام) می گوید، این خطبه از بلاغت بسیار و مباحث جامعی برخوردار است که نقل آن از این بانوی بزرگوار در سنین کودکی گواه کمال عقلانیت و اوج درک و دانش او است.

حضرت زینب (‌علیها السلام) در عبادت همچون حضرت زهرا (‌علیها السلام) بودند، تمام شب‌ها را به عبادت، تهجّد و تلاوت قرآن سپری می‌کردند.

حضرت زینب کبری (علیهاالسلام) در دوران زندگی هیچ گاه تهجد را ترک نکردند، حتی در شب یازدهم محرم با آن همه آلام روحی نماز شب خود را به جای آوردند.

فاضل نائينی بروجردی می گوید: امام حسین (علیه‌السلام) هنگام وداع به خواهرشان می‌فرماید: خواهرم مرا در نماز شب خود فراموش مکن.

آن حضرت همچنین مثال و نمونه عفت و پاکدامنی بودند. در کربلا شاهد همه مصیبت ها بودند. جاییکه فرزندانشان، برادرانشان و قمرهای بنی هاشم در مقابل چشمانشان به شهادت رسیدند اما ایشان صبور باقی ماندند. نقش آن حضرت در مراقبت از زنان و کودکان و بسیاری از مراحل برجسته است.

پس از سفری پر از مصیبت و اندوه، بانو زینب کبری (علیها السلام) در 15 رجب 62 هجری در دمشق به خاک سپرده شدند.