دهم ماه مبارک رمضان؛ سالروز وفات حضرت خدیجه کبری (علیها السلام)

رحلت حضرت خدیجه کبرى (علیها السلام)، ام المومنین و همسر وفادار رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در دهم ماه مبارک رمضان یکی از مناسبتهایی است که قلب مبارک پیامبر خدا و اهل بیت پاک و مطهر ایشان (علیهم السلام) را به درد آورد.

حضرت خدیجه (علیهاالسلام) نخستین همسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بودند. ایشان در طول زندگانى خود به خاطر احترام و عزت حضرت خديجه با کسی ازدواج نکردند. بانو خدیجه (علیهاالسلام) در اسلام آوردن از دیگران پیشی جستند و همه اموال خود را در این راه انفاق نمودند.

حضرت خدیجه (علیهاالسلام) اولین بانويى است که به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) ایمان آوردند و اسلام آوردن خود را اعلام نمودند.

ایشان اولین بانویی بودند که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) دفاع نمودند و همه اموال خود را برای ایشان صرف نمودند. همچنين اولین بانویی بودند که به کمال ایمان به ولایت امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) نایل شدند.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: دین من تنها با دو چیز برپا ماند: مال خدیجه و شمشیر علی بن ابیطالب (علیه السلام). و نیز فرمودند: هیچ مالی به اندازه مال خدیجه (علیها السلام) برای من سودمند نبود و جایگاه و منزلت والای ایشان مورد غبطه ملائکه مقرب است.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: بهترین زنان دو جهان چهارتن هستند: مریم دختر عمران، آسیه همسر فرعون، خدیجه دختر خویلد و فاطمه دختر محمد.

۱۰ سال پس از بعثت مبارک پیامبر و سه سال پیش از هجرت، این بانو رخت از جهان بست و حزن و اندوه بزرگی را بر قلب مبارک رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و امت اسلام به جا گذاشت. چرا که ایشان پشتیبان عاطفی و قلبی رسول خدا بودند و امری که موجب حزن و اندوه بیشتر پیامبر شد این بود که وفات حضرت خدیجه در همان سالی رخ داد که ابوطالب،عموی گرامی پیامبر دیده از جهان فروبست. او که پشتیبان سیاسی و اجتماعی رسول خدا (ص) بود. بنابراین پیامبر این سال را در طول زندگانیش فراموش نکرد و آن را سال حزن و اندوه نامید.