“Aşûra Durakları”… Tikritli Hıristiyanlar Hz.Huseyn (a.s.) için kilise çanlarını çalıyor ve katillerine “Biz sizden uzağız!” diyor…

Siyer kitaplarının yazarları Hz.İmam Huseyn’in _{(Allah’ın selâmı üzerine olsun)} esîr edilen ailesinin ve yakınlarının Şam’a zorla götürülmesiyle ile ilgili olarak birçok hadise aktarmıştır. Bunlardan biri de şudur: Şam’a doğru yola götürülen Esirler Kervanı halkının çoğunluğu Hıristiyan olan Tikrit şehrine uğrayacaktı. Ubeydullah b. Ziyad’ın ajanı onlara gelecek kervanı özel olarak karşılamalarını emredince borazanlar hazırlandı, bayraklar yükseldi ve şehir süslendi.

Halk dört bir yandan gelecek kervanı karşılamak için çağrıldı. Tikrit’te yaşayan tüm kabileler karşılama için sokaklara döküldü. Soranlara şöyle dediler: “İşte şu, Kerbelâ denen bir diyarda bize karşı isyan eden bir Haricî’nin başıdır. Ubeydullah bin Ziyad _{(Allah ikisine de lanet eylesin – editörün notu)} da bu nedenle onu öldürtüp başını bizimle beraber Şam’la gönderdi.”

Hıristiyan bir adam o sırada şöyle dedi: “Ey topluluk!... İşte şu baş geldiğinde ben Kûfe’deydim, bu bir haricînin başı değil! Bu Ebu Talib oğlu Ali oğlu Huseyn’in başıdır! Annesi Fatıma, Dedesi de Muhammed Mustafa’dır! _{(Allah-u Teâlâ O’na ve Pâk Ehlibeyti’ne salât eylesin)}”

Bunu duyan rahipler bir araya toplandılar…

Kervan şehre doğru yaklaştırılınca kiliselerdeki tüm rahipler Hz. Huseyn’e _{(O’na selâm olsun)} hüzün için kiliselerin çanlarını çaldırmaya başladılar.

Şöyle dediler: “Biz sizin yaptığınızdan uzağız, ey zalim kimseler! Siz peygamberinizin oğlunun kızını öldürüp hane halkını mı esir mi ediyorsunuz?!!”

Hz. Huseyn’e _{(O’na selâm olsun)} saygıdan tapınakların kapılarını kapadılar ve şöyle dua ettiler: “Yüce Tanrımız, Efendimiz… Biz kendi peygamberinin kızının oğlunu öldüren şu topluluktan berîyiz!...”

Tüm bunlar Esirler Kervanı’nı süren zalimlere ulaşınca Tikrit diyarına girmekten vazgeçtiler ve geceyi çölde geçirdiler.

Esirler Kervanı’nı hareket ettiren zalimler işte bu şekilde; ne zaman bir Hıristiyan bölgesine gelse karşılaştıkları şey kınama, azar ve reddediliş oluyordu…