حضرت سید الشهداء و اصحاب ایشان (علیهم السلام) چگونه شب عاشورا را گذراندند؟

عصر روز تاسوعا ارتش دشمنان به سمت خیمه های امام حسین (علیه السلام) شتافت. امام در مقدمه خیمه نشسته بودند.

حضرت عباس بن علی (علیهما السلام) به امام حسین علیه السلام فرمودند: برادرم آن قوم به سوی تو آمدند.

امام حسین علیه السلام ایستادند و سپس فرمودند: ای عباس، جانم فدای تو. به سوی آنان برو و بپرس برای چه آمده اند و چه می خواهند؟

پس حضرت عباس (علیه السلام) با بیست سواره به سوی آنان آمد و از آنان پرسید: چه می خواهید؟

گفتند: دستور از امیر رسیده که به شما پیشنهاد کنیم به حکم او تن داده و تسلیم شوید یا با شما جنگ کنیم.

پس حضرت عباس علیه السلام به نزد امام حسین علیه السلام رفتند و ایشان را با خبر کردند.

امام حسین علیه السلام فرمودند: به نزد آن قوم بازگرد و اگر می توانی تا فردا از آنان مهلت بگیر و امشب آنان را از ما بازگردان. تا امشب برای پروردگار خود نماز بخوانیم و دعا کنیم. او می داند که من همانا نماز و تلاوت قرآن و دعای بسیار و استغفار را دوست دارم.

حضرت عباس علیه السلام نزد لشکر دشمن رفتند و خواسته های امام را از آنان خواست، ولی آنان نپذیرفتند.

عمر بن حجاج زیدی به لشکریان و همراهان خود گفت: وای بر شما که اگر ترک ها و دیلم ها از ما این درخواست را می کردند می پذیرفتیم پس چگونه این خواسته را از آل محمد نپذیریم؟

حضرت سید الشهداء (علیه السلام) و اصحاب ایشان شب عاشورا را با دعا و شب زنده داری و رکوع و سجود گذراندند.