توصيه آيت الله العظمي سيستاني به مجاهدین :از تعرض به غیر مسلمانان با هر دین و آئینی بپرهیزید چرا که ایشان در کنف و پناه اسلام هستند.

مرجعیت اعلای جهان تشیع معانی و مفاهیم بلندی در خصوص جهاد حقیقی ارائه نمودند. مفاهیم و معیارهائی که اساسا الهی و مقدس و بر پایه تمامی ادیان
آسمانی بالاخص دین مبین اسلام بوده و با اسلامی که داعش براساس قتل و خونریزی و تفرقه افکنی های قومیتی و مذهبی ترسیم نموده کاملا متفاوت است.
آیت الله العظمی سیستانی پس صدور فتوای جهاد کفائی، دستوراتی را براساس تعالیم دین مبین اسلام به مجاهدان یادآور گردیده اند، دستوراتی که براساس آن جهان دانست که اسلام برای جهاد نیز آدابی لازم الاجرا دارد.
دین اسلام و تفکر ناب محمدی مجاهدان را به عدم غلو، پرهیز از مثله نمودن اجساد کشته های دشمن، پرهیز از شبیخون و قتل افراد پیر، کودک، زنان و قطع درختان توصیه نموده است.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی ( دام ظله الوارف) در بند هفتم پیام خود به مجاهدان بر عدم تعرض به غیر مسلمانان از هر دین و آئینی تاکید نموده و آنان را در کنف و حمایت اسلام دانسته اند. ایشان افرادی را که خطوط قرمز را رعایت نمی کنند خائن توصیف و خیانت را قبیح ترین افعال از منظر فطرت و دین معرفی نموده اند.
خداوند متعال در قران کریم در مورد غیر مسلمانان می فرماید :

(لا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ).
خدا شما را از كسانى كه در [كار] دين با شما نجنگيده و شما را از ديارتان بيرون نكرده‏اند باز نمى‏دارد كه با آنان نيكى كنيد و با ايشان عدالت ورزيد زيرا خدا دادگران را دوست مى‏دارد.
همچنین در سیره امام علی علیه السلام آمده است: انگاه که معاوية، سفيانَ بنَ عوف را از عشیره بنی غامد برای حمله به اطراف عراق فرستاد و مسلمانان و غیر مسلمانان الانبار را مورد یورش قرار داده و طلا و زیور زنان را از ایشان گرفته و حسان ین حسان بکری را به قتل رسانده، امام به شدت اندوهگین شدند.امام در خطبه خود به این منظور گفتند:

(وهذا أخو غامد قد وردت خيلُهُ الأنبار وقد قتل حسان بن حسان البكريّ وأزال خيلكم عن مسالحها، ولقد بلغني أنّ الرجل منهم كان يدخل على المرأة المسلمة والأخرى المعاهدة فينتزع حجلها وقُلُبَها وقلائدَها ورعاثَها، ما تمتنع منه إلاّ بالاسترجاع والاسترحام، ثمّ انصرفوا وافرين، ما نال رجلاً منهم كَلِمٌ، ولا أريق لهم دم، فلو أنّ امرأً مسلماً مات من بعد هذا أَسِفاً ما كان به ملوماً، بل كان به عندي جديراً).
و اين برادر غامد (سفيان ابن عوف از قبيله بنى غامد) است كه (بامر معاويه) با سواران خود بشهر انبار (يكى از شهرهاى قديم عراق و واقع در سمت شرقّى فرات) وارد گرديده، و حسّان ابن حسّان بكرى (والى و حاكم آنجا) را كشت و سواران شما را از حدود آن شهر دور گردانيد، و بمن خبر رسيده كه يكى از لشگريان ايشان بر يك زن مسلمان و يك زن كافره ذميّه داخل مى شده و خلخال و دست بند و گردن بندها و گوشواره هاى او را مى كنده، و آن زن نمى توانسته از او ممانعت كند مگر آنكه صدا به گريه و زارى بلند نموده از خويشان خود كمك بطلبد، پس دشمنان (از اين كارزار) با غنيمت و دارائى بسيار باز گشتند در صورتيكه بيك نفر از آنها زخمى نرسيد و خونى از آنها ريخته نشد، اگر مرد مسلمانى از شنيدن اين واقعه از حزن و اندوه بميرد، بر او ملامت نيست، بلكه به نزد من هم به مردن سزاوار است