عزای قاسم علیه السلام در شب هشتم ماه محرم

در شب هشتم محرم الحرام شهر مقدس کربلا شاهد برپائی مراسم عزای یکی از دلیرمردان عرصه کربلاست، نوجوانی که خون و جان شیرین خویش را در راه دین جد بزرگوارش و در رکاب عموی عزیزش تقدیم نمود تا استمرار بخش حرکتی باشد که محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم بنیان نهاد.

این نوجوان کسی نیست جز قاسم فرزند امام حسن مجتبی علیه السلام!

هر سال در شب هشتم محرم، مومنان و دوستداران خاندان عصمت و طهارت و عزاداران حسینی به یاد آن نوجوان دلیر به عزاداری می پردازند. نوجوانی که شجاعت و مردانگی را از پدر بزرگوار خویش امام حسن مجتبی علیه السلام به ارث برده بود.

به همین مناسبت هیاتهای و موکبهای حسینی با برپائی مراسمی با در دست گرفتن شمع و برداشتن ظرف حنا و کوبیدن بر طبلها به سوگ این نوگل تازه شکفته می نشینند.در این مراسم شرکت کنندگان لباس های سفید بر تن نموده و شمع در دست گرفته و به عزاداری برای قاسم بن الحسن المجتبی علیهم السلام می پردازند. در بین این موکبها، موکبهایی دیده می شوند که کودکانی را با خود در عزا همراه نموده و جوانی سوار بر اسب به رجز خوانی مشهور قاسم علیه السلام می پردازد:


إِنْ تُنْكروني فَأَنا نَجْلُ الحَسَنْ *** سِبْطُ النَبِيِّ المُصْطفى والمُؤْتَمَنْ

هذا حُـسَيْنٌ كالأَسِـيرِ المُرتَهَنْ *** بَيْنَ أُناسٍ لا سُقُوا صَوْبَ المُـزنْ



تمامی این مراسم شبیه خوانی برای قاسم علیه السلام تداعی کننده زفاف وی در بهشت برین می باشد.


امام زمان علیه السلام در زیارت ناحیه مقدسه در شان قاسم علیه السلام می فرمایند:

(السلام على القاسم بن الحسن المضروب على هامته، المسلوب لامته، الذي نادى عمّه الحسين فجلى عليه كالصقر فرآه يفحص بيديه ورجليه، فقال: يعزّ والله على عمّك أن تدعوه فلا يُجيبك، أو يجيبك فلا يعينك، أو يعينك فلا يغني عنك، بُعْداً لقومٍ قتلوك، ومَنْ خصمهم يومَ القيامة جدُّك وأبوك، هذا والله يومٌ كثر واتره وقلّ ناصر)



قاسم علیه السام علیرغم سن کم خود در زمان واقعه کربلا که 12 تا 13 سال نقل شده است، از آمادگی تمام برای دفاع از امام خویش برخوردار بوده وبا فنون جنگ آوری آشنا بوده است. هر چند چنین امری از پسری که جدش علی بن ابیطالب علیه السلام است به دور نیست.



قاسم علیه السلام هنگامی که از عموی خویش امام حسین سوال نمود که آیا به فیض شهادت نائل می گردد یا خیر با سوال عموی بزرگوارش مواجه می شود که از وی می پرسند: مرگ برای تو ای قاسم چگونه است؟ قاسم در پاسخ عموی بزرگوارش عرضه می دارد: عمو جان مرگ در رکاب شما برای من از عسل شیرین تر است، پس امام علیه السلام وی را به شهادت بشارت دادند.

قاسم علیه السلام به فیض شهادت نائل آمد تا میهمان خوان نعمت الهی گردیده و برای جوانان بعد از خویش سرمشق آزادگی و شجاعت باشد.