چرائی نامگذاری روز و شب هفتم ماه محرم به نام حضرت عباس علیه السلام

دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت و مداحان اهل بیت علیهم السلام بالاخص در کشور عراق، از قدیم الایام روزهای مختلف ماه محرم را به نام یکی از شخصیتهای این نهضت بزرگ می شناسند.این روزها نه بدان جهت که هر یک از شخصیتها در آن روز به شهادت رسیده باشند نامگذاری شده اند، بلکه هدف از این نامگذاری ها پرداختن به شخصیتی از شخصیتهای این واقعه تاریخی است چه آنکه تمامی این افراد همگی در روز دهم محرم سال 61 هجری به شهادت رسیده اند.

یکی از این شخصیتهای برجسته حضرت عباس علیه السلام می باشند و روز و شب هفتم ماه محرم به نام حضرت عباس علیه السلام نامگذاری شده است.

در روایات نقل شده است که در روز هفتم ماه محرم، امام حسین علیه السلام به حضرت عباس علیه السلام و تنی چند از اصحاب خاص خود دستور دادند تا به نهر فرات حمله نموده و اندکی آب برای اهل بیت و اصحاب فراهم نمایند.

در روایات آمده است آنگاه که عطش بر امام حسین علیه السلام و اصحاب فشار آورد، امام علیه السلام حضرت عباس علیه السلام را فراخوانده و به همراه سی سوار و بیست سرباز پیاده در دل شب برای حمله به نهر فرات و آوردن آب گسیل نمودند. ایشان بیست مشک آب با خود برداشته تا برای امام علیه السلام و اصحاب و اهل بیت آب فراهم نمایند. آمده است که نافع بن هلال المرادی به نزدیکی فرات رسید. عمر بن حجاج الزبیدی که از سربازان دشمن و مسئول حراست از نهر فرات بود به پیش آمد و خطاب به نافع بن هلال گفت: چه چیزی تو را در دل شب به اینجا آورده. وی در پاسخ گفت: آبی که شما ما را از آن منع نموده اید. پس گفت: از آب بنوش، گوارای وجودت باد. نافع در پاسخ گفت: چگونه از این آب بنوشم و مولایم حسین و اصحابش جملگی تشنه لبند. عمر بن حجاج گفت: ما اینجا هستیم تا مانع رسیدن آب به ایشان گردیم.
در این هنگام دلیرمردان لشگر امام حسین علیه السلام عمر بن حجاج را به سخره گرفته و جملگی به سمت نهر فرات یورش بردند. درگیری بین طرفین رخ داد اما هیچ از طرفین آسیبی ندیدند و اصحاب به فرماندهی حضرت عباس علیه السلام مشکها را از آب پر نموده وبه خیمه گاه امام حسین علیه السلام بازگشتند.
به همین دلیل حضرت عباس علیه السلام از آنروز ملقب به " سقاء" شدند، لقبی که بین مردم رواج بیشتر داشته و از القاب بسیار مورد علاقه خود آن حضرت می باشد.