Muharrem ayının onuncu gecesinde Hz. Abbas, ablası Hz.Zeyneb-i Kubra’ya (Allah'ın selâmı üzerlerine olsun) işte bunları söyledi…

Siyer bilginlerinin bildirdiğine göre H. 61 senesi Muharrem-i Harâm ayının dokuzuncu günü olan Perşembe gününde Şimr; Hz.Abbas ve Kardeşleri’ni (Hepsine selâm olsun) faziletten ayırmayı arzuladı. Bunun için de onlara şöyle seslendi: “Nerde kız kardeşimizin evlatları? Nerde Abbas ve kardeşleri?” Onlar da ondan yüz çevirdiler ve cevap vermediler.

Bunun üzerine Hz. Huseyn (O'na selâm olsun) “Fasık olsa da ona cevap verin.”

Onlar da Şimr’e “Ne işin var? Ne istiyorsun?” dediler. O da onlara “Ey kızkardeşimin evlatları; siz güvendesiniz (size güvence veriyoruz). Huseyn ile birlikte kendi canlarınızı öldürmeyin ve Emir Yezid’in itaatine bağlı kalın. Bunun üzerine Hz. Abbas (O'na selâm olsun) şöyle buyurdu: “Allah sana da senin verdiğin güvenceye de lanet eylesin! Resûlullah’ın evlâdına güvence yokken bize mi güvence veriyorsun?!! (Bir de) melunların melun evlatlarının itaatine girmemizi mi emrediyorsun?!!”

Şimr öfkeli ve rezil olmuş bir şekilde geri döndü.

Bazıları Şimr ile konuşmasının ardından Hz.Ebulfazl Abbas ile Hz.Zeyneb (Allah'ın selâmı üzerlerine olsun) arasında şöyle bir diyalogun geçtiğini nakletmişlerdir.

Hz.Ebulfazl Abbas (O'na selâm olsun) döndüğünde çok öfkeliydi. Yüz ifadesi gazaplanmış bir arslanı andırıyordu. Onu Hz.Zeyneb-i Kubra (Allah'ın selâmı üzerine olsun) karşıladı. Şimr ile konuştuğunu işitti. O’na “Kardeşim… Sana bir şey anlatayım mı?” diye sordu. O da “Anlat ey Zeyneb; şimdi konuşmak için tatlı bir vakit” dedi.

Hz. Zeyneb (Allah'ın selâmı üzerine olsun) de “(Şunu) bilesin ey Babamın oğlu: Annemiz Fatıma (O'na selâm olsun) öldüğü zaman babam, kardeşi Akîl’e “Senden bana cesur ailelerden bir kadın seçmeni istiyorum. (Böylece O’ndan Kerbelâ Taff’ında (çölünde) oğlum Huseyn’e yaren olacak bir evlat elde edebileyim” dedi. Baban seni işte bunun gibi bir gün için sakladı. Öyleyse kusur göstermeyesin ey Ebelfazl (Fazilet Babası, Fazilet Sahibi)!”

Hz.Abbas (Allah'ın selâmı üzerine olsun) onun sözlerini duyunca bineğinden öyle bir gerindi ki eyerinin üzengisi koptu ve şöyle buyurdu: “Böyle bir günde beni mi cesaretlendiriyorsun; ben Müminlerin Emîri’nin (O'na selâm olsun) oğlu iken mi?!!” dedi. Hz.Zeyneb (Allah'ın selâmı üzerine olsun) bunu duyunca çok sevindi…
Okur yorumları
Yorum bulunmuyor
Yorum ekle
İsim:
Ülke:
E-posta:
Paylaş: