Öncüsü Şehitlerin Efendisi, sancaktarı ise Haşimoğulları’nın Dolunayı olan bir kafile ölümsüzlüğe doğru yola çıkıyor...

Hz.İmam Huseyn, Hz. Müslim bin Akîl’in (Allah'ın selâmı üzerlerine olsun) siyasi durumu ve halkın genelinin görüşünü anlatan mektubu alması sonrası Irak’a doğru yola çıktı. Hz.İmam Huseyn (Allah'ın selâmı üzerine olsun) yola çıktığı gün Terviye günü olarak da bilinen H. 60 senesinin Zilhicce ayının sekizinci günüydü. Hz.İmam (Allah'ın selâmı üzerine olsun) haccını yarım bırakıp yola çıkmıştı; İmamet ve siyasi önderlik konusunda şerî yükümlülüğü bu adımı atmasını gerektirmişti.

Hz.İmam Huseyn (Allah'ın selâmı üzerine olsun) hanımlarını, çocuklarını, evlatlarını, kardeşlerini, kardeşlerinin evlatlarını ve amca çocuklarını bir araya toplayıp yol hazırlıklarına başladı. Mekke-i Mükerreme’den çıkmayı kararlaştırmıştı. Hz.İmam’ın (Allah'ın selâmı üzerine olsun) gideceği haberi yayılınca samimi dostlarının çoğunun yüreğini bir korku kapladı. O’nun başına geleceklerinden endişe ettiklerinden eteğine sarılıp gitmemesini talep ettiler ve birçok öneride bulundular. Kimisi Hz.İmam’dan (Allah'ın selâmı üzerine olsun) Yezid ile barış antlaşması yapmasını kimisi onunla müzakarede bulunmasını kimisi de teslimiyet anlamına gelen eylemlerde bulunmasını istemişti. Hz.İmam (Allah'ın selâmı üzerine olsun) özür belirterek hepsini reddetti.

İşte böylece; Hz.İmam’ın (Allah'ın selâmı üzerine olsun) kervânı Mekke-i Mükerreme’den Irak’a doğru yola çıktı. Hz.İmam’a hane halkı ve dostları (Allah'ın selâmı hepsine olsun) da eşlik ediyordu. Hz.İmam’ın (Allah'ın selâmı üzerine olsun) halkına geleceğine dair söz verdiği Kûfe’ye doğru gidiyordu. Amcasının oğlu Müslim bin Akîl (O'na selâm olsun) daha önce O’na Kûfe halkının tümünün O’na biat etmek ve O’nu savunmak üzere görüş birliğine vardığını bildirmişti.

Hz.İmam Huseyn b. Ali’yi (Allah'ın selâmı üzerlerine olsun) Hac ihramını çözüp tek umre yapmaya ve Terviye gününde çarçabuk Mekke’de Irak’a yola çıkmaya çağırana en önemli sebep; Hz.İmam Huseyn’in (Allah'ın selâmı üzerine olsun) Emevi organlarının planını hissetmiş oluşuydu. O’nun mubarek kıyamını ölü doğurmaya kararlıydılar. Bunun için tam da Hac günlerinde ona suikast düzenleyip ondan kurtulma planları yapmışlardı. Hz.İmam (Allah'ın selâmı üzerine olsun) da İslam düşmanlarının eline bu fırsatı vermemek için derhal Mekke’den çıkma kararı aldı.

Bu anlamı Hz.İmam’ın (Allah'ın selâmı üzerine olsun) konuşmasında görmek mümkün. (Allah'ın selâmı üzerine olsun) şöyle buyurmuştu: “Elhamdulillah (Allah’a hamdolsun). Maşa’Allah (Allah’ın dilemesidir). La havla velâ kuvvete illa billah (Yüce Allah’tan başkasından gelen ne bir kuvvet vardır ne de bir yeltenebilme). Ölüm; tıpkı gelinlik kızların boynuna takılan gerdanlık gibi Ademoğlunun boynuna çizilmiştir. Geçmişlerime özlemim ne kadar da kabarmıştır; tıpkı Yakub’un Yusuf’u özlediği gibi (hissetmekteyim). Onunla buluşacağım ve orda öleceğim bir yer benim için daha hayırlıdır. Nevavîs ile Kerbelâ arasında bedenimin parçalarının Nevavîs ile Kerbelâ arasında çöl kurtları tarafından parçalandığını ve onunla boş göbekleri, aç karınları doldurduğunu görür gibiyim. Kalemle çizilmiş (yazılmış) bir günden kurtuluş yoktur. Allah’ın rızası biz Ehlibeyt’in rızasıdır. O’nun (verdiği) belâya sabrederiz; O da bize ecirlerimizi sabredenlerin ecirleri olarak veriri. Eti (canpâresi) Resûlullah’a asla aykırı olmaz (gitmez, davranmaz). O (canpâresi Resûlullah) ile kutsiyet hazîresinde (cennette) toplanacaktır. Onlarla O’nun gözü aydınlanacak ve vaadini (onlarla – can pâreleri ile) yerine getirecektir. Bizimle beraber (bizim yolumuzda, içimizde) kalbinden akan kanı dahi bağışlayacak ve nefsini Allah ile buluşmakla yatışan (hale getirmiş) olan kimse bizimle birlikte yola çıksın. Zira ben sabah yola çıkacağım inşa’Allah.”

Maktel-i Hz. Hüseyn (O'na selâm olsun), İbn-i Tavûs