ماه رمضان در یاد و خاطره کربلاء: شب قدر و احیای آن

کربلاء دربی از دربهای لطف خداوند بر روی زمین است و از بزرگترین دربها و نزدیکترین آنها به پیشگاه خداوند باری تعالی می‌باشد. راه توبه و طلب آمرزش در روح و خاک این شهر ریشه دوانده است، چرا که واقعه کربلاء و منش امام حسین (علیه السلام) بذر خود را در این شهر پراکنده و نور الهی در کربلاء در گنبد سید الشهداء، قربانی دین، امام حسین (علیه السلام) تجلی یافته است.
با تمام آنچه که گفته شد، آیا قدر و ارزش شب نزول قرآن در شهری که با نور خداوند روشن گشته و برای صدها سال نورانی بوده است، در تصور می گنجد؟ آیا می توان تاثیر شب قدر را بر جان و روح مردم کربلاء تصور نمود؟
استاد علی الخباز مسئول بخش رسانه آستان مطهر عباسی در گفتگو با شبکه جهانی الکفیل در خصوص بزرگداشت این شب عظیم در دهه شصت و هفتاد میلادی قرن گذشته در کربلا اظهار داشت: از جمله اعمالی که از گذشته در ماه مبارک رمضان مرسوم بوده، احیای شبهای قدر است. اعمال شب قدر و قرآن بر سرگرفتن در دو صحن مطهر سید الشهداء و حضرت عباس (علیهما السلام) برگزار می شده است و تمامی اهالی کربلا در احیای شبهای قدر شرکت می کردند، و آنچه الان از برگزاری مجالس حسینی و احیای شبهای قدر می بینیم امتداد میراثی است که از صدها سال پیش به ما رسیده است. البته احیای شبهای قدر فقط محدود به برگزاری مراسم احیا در حرمین مطهر نبوده بلکه در مساجد و حسینیه ها نیز برگزار می شده است.
وی افزود: رسمی هست که ویژه شب بیست و سوم و مختص اهالی کربلاست و آن این است که اهالی کربلا همگی چه فقیر و چه ثروتمند به پخت غذا و توزیع آن می پردازند. البته این عرف از ابتدای ماه مبارک رمضان برقرار است ولیکن در این شب عظیم به دادن غذای نذری و اطعام نیازمندان توجه بیشتری می شود و همگی به پخت غذا و توزیع آن اقدام می نمایند. و این رسم به "قدر" معروف است.