طبق عادت و عرف برگزاری عزاداری دسته طویریج از قرن ها قبل، خیل مؤمنان عزادار در ورودی کربلا در مسیر «طویریج» در نزدیکی القنطرة معروف به "قنطرة السلام" جمع میشوند.
عزاداران از ساکنان طویریج و مرکز شهر کربلای معلی و بسیاری از مردمان استان های عراق، گرد هم می آیند تا اینکه تعدادشان به بیش از دو میلیون عزادار میرسد. برخی از زائران عزادار از کشورهای مختلف نیز در مسیر عزاداری به آنها ملحق میشوند.
ندای «یا حسین... یا حسین» آنها که آسمان را در هم میشکند، حکایت از عشق و محبتشان به اهل بیت (علیهم السلام) دارد.
تاریخ حکایت از این دارد که جمع مردم در هنگام واقعه عاشورا که برای یاری رساندن به امام حسین (علیه السلام) آمده بودند، دیر به صحنه کربلا رسیدند و زمانی که در آنجا حضور یافتند امام حسین (عليه السلام) به شهادت رسیده بود و به همین دلیل آنها بر سر و صورت خود زده و ندای «یا حسین... یا حسین» را سر دادند.
عزاداران از آن نقطه (قنطرة السلام) با شتاب به سمت خیابان الجمهوریه می آیند و چند کیلومتر را طی کرده و سپس به حرم های مطهر امام حسین و برادرش حضرت ابوالفضل عباس (علیهما السلام) می رسند و این مراسم عزاداری در حرم ساقی لب تشنگان پایان می یابد.