Hz.İmam Zeynelabidîn, Amcası Abbas’ın (İkisine de selâm olsun) pâk bedeninin üzerine kendini atıp boğazından öptü…

Rivayetlerde şöyle geçmiştir; Hz.İmam Zeynelabidîn; Babası, Hane halkı ve dostlarının (Allah’ın selâmı üzerlerine olsun) bedenlerini toprağa verdikten sonra kendisine yardım eden Esedoğulları’na ‘Bakın, kimse kaldı mı?’ diye buyurdu.

Onlar da “Evet. Suyun yakınında yatan bir yiğit vardır. Alkamî nehrinin yakınında bir başka ceset vardır. Daha gömülmemiştir. Kılıçla paramparça edilmiş bir cesettir; bir yerinden tutup yüklenmeye çalıştık, her seferinde başka bir parçası düşüyordu” dediler.

Bunun üzerine Hz.İmam Zeynelabidîn (O’na selâm olsun) ağladı. İnleyerek, soluk alıp vere vere şöyle dedi: ‘O’nun kim olduğunu biliyor musunuz ey Esedoğulları?! O Amcam Abbas’ın (O’na selâm olsun) cesedidir!”

Sonra O’na doğru yürüdü. Baktı; sonra kendini O’nun üzerine attı. Pâk boğazından öptü. Şöyle dedi: “Senden sonra dünyanın başına küller olsun Ey Haşimoğulları’nın Dolunayı! Benden sana selâm olsun; ecrini Allah’tan bekleyerek sabreden (ne güzel) şehîdsin (sen)! Allah’ın rahmeti ve bereketleri üzerine olsun!” Sonra O’na bir kabir kazıyıp tıpkı babasına yaptığı gibi O’nu tek başına kabre indirdi. (Kendisine yardım etmek isteyen) Esedoğulları’nı (reddedip) şöyle buyurdu: “Benimle birlikte bana yardım eden kimse(ler) vardır.”
Okur yorumları
Yorum bulunmuyor
Yorum ekle
İsim:
Ülke:
E-posta:
Paylaş: