سفره حضرت رقیه (سلام الله علیها) در بین الحرمین برای چهارمین سال متوالی

به منظور یادآوری شهادت دردناک حضرت رقیه (سلام الله علیها) که پس از دیدن سر بریده ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) از دنیا رفتند، یک شنبه شب چهارم صفر 1440 (22 مهرماه) بلندترین سفره برای عزاداری و طلب حوائج با نام سفره حضرت رقیه (علیها السّلام) برپا گشت.
این مراسم که برای چهارمین سال متوالی برگزار شد، با تلاوت آیاتی چند از قرآن کریم آغاز شد و سپس شاعر محمد الفاطمی، بر پشت تریبون رفته و ابیات قصیده خود درخصوص داستان حضرت رقیه سلام الله علیها و ظلم صورت گرفته بر آن حضرت را خواند. سپس مداحان حمید الطویرجاوی و حمید التمیمی مرثیه هایی را بر مصیبت حضرت رقیه سلام الله علیها خواندند و اشک را بر گونه تمامی حاضران جاری کردند. پایان این مراسم نیز با برگزاری تعزیه ای جهت نشان دادن اوج این فاجعه دردناک و تاثیر بسیار آن بر قلب شیعیان اهل بیت (علیهم السلام) بود.
این سفره، یک پارچه سبز رنگ است که بر روی آن خارهایی گذاشته می شود که اشاره به راه رفتن حضرت رقیه (سلام الله علیها) بر روی خارها در روز عاشورا دارد. بر روی سفره همچنین چراغها و شمعهایی قرار می گیرد. افراد زیادی نیز بر دور این سفره گرد هم می آیند و غذا نیز برای کسب ثواب مجلس توزیع می گردد و این سنتی است که ساکنان کربلاء هر ساله آن را برگزار می کنند.
در روایتها به این امر اشاره شده است که هنگامی که اهل بیت (علیهم السلام) در خرابه شام سکنی داده شدند، حضرت رقیه (سلام الله علیها) در خواب پدرش ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) را دیدند و زمانی که از خواب بیدار شدند، پرسیدند: پدرم حسین کجاست؟ من او را در خواب بسیار پریشان دیدم، زمانی که زنان این کلام را شنیدند گریستند و سایر کودکان نیز با آنها گریستند تا اینکه صدای گریه و زاری بلند شد و ملعون یزید از خواب خود بلند شده و گفت: چه خبر است؟
مأموران یزید ملعون علت شیون و زاری را از خرابه جستجو کردند و به یزید منتقل نمودند و آن ملعون دستور داد تا سر پدرش را برای آن حضرت ببرند و زمانی که آنها سر مبارک امام حسین (علیه السّلام) را آوردند و آن را در دامان حضرت رقیه (سلام الله علیها) قرار دادند، آن حضرت گفت: این چیست؟ گفتند: سر پدرت است. دختر بچه بسیار ترسید و فریاد کشید و ناله های بسیاری سر داد تا اینکه دار فانی را وداع گفت و به نزد پروردگار خود شتافت تا به جدش پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) و مادر بزرگش حضرت زهرا (سلام الله علیها) بگوید که چه ظلمی از سوی ستمکاران دیده است. حضرت رقیه (سلام الله علیها) در خرابه شام در دمشق در پنجم ماه صفر سال 61 هجری از دنیا رفت و در همان مکان به خاک سپرده شد. آن حضرت بر اساس روایتها، سه سال یا چهار سال یا کمی بیشتر سن داشتند. صاحب معالی السبطین می گوید که اول زن هاشمی که بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام) از دنیا رفت، رقیه دختر آن حضرت بود.
مقبره پاک آن حضرت درفاصله صد متری یا کمی بیشتر از مسجد اموی در دمشق، در ورودی باب الفرادیس قرار دارد که بابی مشهور و قدیمی از بابهای دمشق می باشد.
نظرات خوانندگان
هیچ نظری وجود ندارد
نظرات
نام:
کشور:
پست الکترونیک:
نظرات: