العربية
English
Türkçe
اُردُو
Français
Deutsch
Kiswahili
Español
نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنجم ذی القعده بوده است، پس کسی که در آن روز، روزه بگیرد و شبش را به عبادت برخیزد، برای اوست ثواب عبادت صد سالی که روزهایش را با روزه و شبهایش را با عبادت سپری کرده باشد.
از حضرت امیر المومنین امام علی (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «إنّ أوّل رحمةٍ نزلت من السماء إلى الأرض في خمس وعشرين من ذي القعدة، فمن صام ذلك اليوم وقام تلك الليلة، فله عبادةُ مائة سنة صامَ نهارَها وقامَ ليلَها، وأيّما جماعةٍ اجتمعت ذلك اليوم في ذكر ربّهم عزّوجلّ، لم يتفرّقوا حتّى يُعطوا سؤلهم، ويُنزّل في ذلك اليوم ألف ألف رحمة، يضع منها تسعةً وتسعين في حلق الذاكرين والصائمين في ذلك اليوم، والقائمين في تلك الليلة؛ اولین رحمتی که از آسمان به زمین رسید در بیست و پنجم ماه ذی القعده بود، کسی که آن روز را روزه بدارد و شب را به عبادت بگذراند عبادت صد سال نصیبش می گردد. گروهی که در این روز جمع شوند و به ذکر خدا بپردازند قبل از اینکه از هم متفرق شوند، حاجاتشان براورده می شود و در این روز هزار هزار رحمت نازل می گردد».
نخستین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد، کعبه بود، سپس خداوند متعال از این مکان مقدس زمین را گستراند. بر این موضوع روایات وارده از اهل بیت (علیهم السلام) نیز صحه می گذارد. در روایتهایی از اهل بیت (علیهم السلام) آمده: که کعبه دو هزار سال قبل از گستردن زمین خلق شده است.
از اعمال این روز در مفاتیح الجنان نقل شده که از ديگراعمال اين روز شريف دو رکعت نماز است که در آن حمد و پنج مرتبه سوره «والشمس» خوانده می شود و بعد از سلام نماز بخواند: "لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ"
پس دعاکنید و بخوانید: "یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَامُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِیوَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرَامِ".