در چنین روزی، سوم ماه محرم الحرام 61 هجری؛ ورود لشکر عمر بن سعد به کربلا برای مبارزه با امام حسین (علیه السلام)

عبیدالله بن زیاد (لعنت الله علیه) نیروهای خود را برای ورود به کربلا و مبارزه با امام حسین علیه السلام اعزام کرد. از کسانی که برای این مهم و قتل امام حسین علیه السلام اعزام شده بود عمر بن سعد بود. وی به عمر بن سعد وعده داده بود که اگر امام حسین (علیه السلام) را بکشد حکمرانی بر ری را به او می سپارد. پس عمربن سعد دنیای فانی را بر آخرت ترجیح داد و با چهار هزار جنگجو در نزدیکی خیمه های امام حسین علیه السلام مستقر شد.



تعداد لشکرها:

عبید الله بن زیاد سی هزار جنگجو را برای مبارزه با امام حسین علیه السلام به کربلا اعزام کرد و عمر بن سعد را به فرماندهی چهار هزار جنگجو معرفی کرد و به او وعده داد که در صورت به شهادت رساندن امام حسین علیه السلام بر ری حکمفرمانی خواهد کرد.

لشکر عمر بن سعد در سوم ماه محرم الحرام برای مبارزه با امام حسین علیه السلام به کربلا رسید. عمربن سعد با امام حسین علیه السلام دیدار کرد و از او دلیل آمدن به کوفه را جویا شد. امام حسین علیه السلام پاسخ دادند: مـردم شـهـر شـمـا بـراى مـن نـامـه نـوشته اند ومرا دعوت كرده اند, اكنون اگرنمى خواهيد, برمى گردم.



نامه عمر بن سعد به ابن زیاد:

عمر بن سعد نامه ای به ابن زیاد می نویسد و پیشنهاد می دهد که با امام حسین علیه السلام مبارزه نشود و راه را برای بازگشت او باز نماید.

نامه ابن زیاد به عمر بن سعد: ابن زیاد پاسخ نامه عمر بن سعد را نوشت و به دست شمر بن ذی الجوشن (لعنت الله علیه) داد و به او گفت: به حسین پیشنهاد دهد که با من بیعت کند، اگر قبول کرد که او را سالم نزد من آورید، و اگر ممانعت کرد او و اصحابش را بکشید، اگر عمر این کار را کرد، گوش به فرمانش باش و اگر ممانعت کرد تو فرمانده لشکر هستی، گردن او را بزن و سر او را به نزد من بفرست. در نامه ابن زیاد به عمر بن سعد این چنین نوشته شده بود: نفرستادمت كه با حسين مدارا كنى و كار را به درازا كشى و نويد سلامت و بقايش داده عذر او بجوئى و شفاعت كنى، اگر آن جناب با اصحاب حكم مرا گردن نهند آن جمله را نزد من فرست و اگر امتناع كنند مقاتلت و محاربت او را مهيا باش و چون او را كشتى البته بر پيكرش اسب بتاز بطورى كه سينه و پشتش خورده شود البته مى‏دانم كه اين اسب تاختن بعد از كشتن هيچ ضررى به وى نمى‏رساند ولى چون از پيش سخنى گفته‏ام البته بايد انجام شود، حال اگر آنچه گفته‏ام به امضاء رسانى پاداش شخص سامع و مطيع به تو داده خواهد شد و اگر اباء و امتناع نمائى از پست و مقامى كه به تو داده شده بر كنار باش و لشگر را به شمر بن ذى الجوشن واگذار كه فرمان و دستورى به او داده‏ايم.

رویکرد عمر بن سعد:

عمر بن سعد نامه را گرفت و آن را مطالعه کرد. او تصمیم گرفت که با کمک شمر بن ذی الجوشن جهت قتل امام حسین علیه السلام و اهل بیته و اصحاب ایشان جنگ را آغاز کند.