العربية
English
Türkçe
اُردُو
Français
Deutsch
Kiswahili
Español
القاب ايشان عسکری، زکی (پاک و آراسته)، خالص (منزه از هر عیب)، هادی (هدایت کننده)، سراج (چراغ فروزنده)، تقی (پرهیزکار و تقواپیشه) است كه مشهورترين آنها عسكري است. امام (عليه السلام) در سال 260 قمری بر اثر مسموميت به شهادت رسيدند.
حضرت امام حسن عسكرى (عليه السلام) بعد از شهادت پدر بزرگوارشان حضرت امام علی هادی(عليه السلام) در سال 253 قمری به امامت رسیدند.
حکومت عباسی در آن زمان امام را تحت کنترل شدید و مداوم داشت و تمام رفت و آمدهای ایشان را زیر نظر داشت تا فعالیتهای امام را با مشکل مواجه کند و مانع ایفای نقش رهبری ایشان و هدایت امت شود.
بنابراین امام مخفیانه و به دور از چشمان عباسیها به فعالیت پرداختند و دستگاهی را متشکل از پیروان خود بنا نهادند. اسناد تاریخی موجود این شیوه دقیق را به شکل روشن بیان می کند.
امام حسن عسكری(عليه السلام) همچون پدران گرامیشان(عليهم السلام) برای مقابله با ظلم و حفظ اصول و ارزشها و رسالت مقدس اسلامی حماسه مبارزه سیاسی را رقم زدند و این امر را به عنوان ماموریت اساسی رهبری و امامتی که خداوند برای ایشان مقدر کرده انجام دادند.
این ماموریت دشوار، بهای گران و درد و رنجی طولانی برای آنان به همراه داشت، آنها زندان، تعقیب، شهادت، اتهام و سختیهای بسیاری را متحمل شدند.
امام در ابتدا با معتز و سپس مهتدی و معتمد که از خلفای عباسی به شمار می رفتند معاصر بودند. ایشان فشار ، سختی و تعقیب را از سوی این سه خلیفه شاهد بودند. همچنین بارها توسط آنان بازداشت شدند.
آخرین خلیفه عباسی که امام (عليه السلام) با او هم عصر بودند معتمد است که بسیار هوسران و اهل عیش و نوش و انجام محرمات بود که موجب بیزاری مردم از وی گشته بود.
امام انواع سختیها و اقدامات ناپسند و شکنجه را از سوی معتمد شاهد بودند. آن ملعون با نیروهای امنیتی بسیاری امام را تحت تعقیب قرار دادند و هرکس را که قصد ارتباط با ایشان داشت تحت پیگرد قرار می داد.
مساله ای که عباسیها را وادار به این امر می کرد حسادتشان نسبت به جایگاه حضرت امام عسکری (عليه السلام) در میان امت و نگرانی آنان از فرزند ایشان حضرت مهدی منتظر (عليه السلام) بود که می دانستند ایشان از فرزندان حضرت امام عسكری (عليه السلام) است.
در نتیجه این امر معتمد امام را با سم کشنده ای به شهادت رساند که در اثر مسمومیت آن امام چندروز بستری بودند و صبورانه از درد شدیدی رنج می بردند تا اینکه ایشان در سن بیست و هشت سالگی در سال260 قمری به مقام رفیع شهادت نائل آمدند.
امام حسن عسکری (علیه السّلام) در کنار پدرشان حضرت امام هادی (عليه السلام) در منزل شخصی خویش در سامرا (سرّ من رأى) به خاک سپرده شدند، به طوری که محل شهادت ایشان کعبه و پناهگاه محبان اهل بیت (علیهم السلام) است که خداوند هرگونه رجس و پلیدی را از آنان دور ساخت و ایشان را پاک و منزه قرار داد. مومنان به واسطه این مکان مقدس و به حرمت صاحبان این آستان به درگاه خداوند طلب آمرزش و هدایت می نمایند.