سوم جمادی الثانی؛ به روایتی سالروز شهادت حضرت زهرا (علیها السلام)

طبق یکی از روایات، امروز (سوم جمادی الثانی) برابر با سالروز شهادت سرور زنان دو جهان، جگرگوشه حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم)، همسر امیرالمومنین (علیه السلام)، مادر ائمه اطهار (علیهم السلام)، فاطمه بنت رسول الله (علیها السلام) است.

روایات وارده به این امر اشاره دارد که هنگامیکه زمان رحلت حضرت زهرا (علیها السلام) فرارسید، ایشان وصیت های بسیاری را به حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) نمودند؛ از جمله اینکه وصیت نمودند هنگامی که از دنیا رحلت کردند ایشان را غسل و کفن و دفن نمایند و بر ایشان درود فرستند و نماز بگزارند زیرا نزدیک ترین اهل بیت (علیهم السلام) به ایشان هستند.

همچنین سفارش نمودند، آنگاه که چشمها آرام گرفت و دیده ها به خواب رفت به صورت پنهانی و نه آشکار دفن شوند و محل قبر ایشان پنهان بماند و هیچ یک از افرادی که به ایشان ظلم نمودند بر سر تشییع جنازه شان حاضر نگردد.

حضرت زهرا (علیها السلام) در روز وفات شان امام حسن و حسین (علیهما السلام) را نزد خود آورده و شستشو دادند و برای آنها غذای آن روزشان را مهیا ساختند و به فرزندانشان دستور دادند که برای زیارت قبر جد بزرگوارشان حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) از خانه خارج شوند. حضرت زهرا (علیها السلام) در حالیکه قلبشان از شدت اندوه بی تاب بود نگاه خداحافظی به دو فرزندشان می انداختند. سپس از اسما بنت عمیس، خدمتکارشان خواستند تا آبی برای شستشو و لباس‌های جدیدشان را بیاورند و بسترشان را در وسط خانه بگستراند. در آن هنگام اسما دلش لرزید و دانست که زمان رحلت حضرت زهرا (علیهاالسلام) فرارسیده است. پس آنچه را که ایشان اراده کردند برایشان حاضر نمود. حضرت زهرا (علیها السلام) در بستر خویش آرمیدند و آیاتی از قرآن کریم را تلاوت نمودند و سپس به جایگاه ابدی رحلت نمودند.

آنگاه که خبر وفات آن حضرت پخش شد مردم مدینه منوره برای تشییع در خانه امام علی (علیه السلام) تجمع کردند. امام (علیه السلام) از سلمان خواست تا به مردم بگوید دفن حضرت زهرا (علیها السلام) به تاخیر افتاده است. پس مردم پراکنده شدند و آنگاه که پاسی از شب گذشت، امام علی (علیه السلام) پیکر مطهر حضرت زهرا را به همراه اسما غسل دادند و پیش از کفن از امام حسن و حسین خواستند تا برای آخرین بار مادرشان را ببینند.

بعد از پایان وداع امام علی (علیه السلام) پارچه ای روی پیکر ایشان افکندند و بر سر جنازه حضرت نماز گذاردند. سپس از بنی هاشم و یاران با وفایش خواستند تا پیکر مطهر را تشییع نمایند و هیچ‌کس را هم جز اصحاب برگزیده اهل بیت (علیهم السلام) از این امر باخبر نسازند. امام علی (علیه السلام) پس از متفرق شدن تشییع کنندگان بالای سر قبر ایشان ایستادند و فرمودند: سلام بر تو ـ اى رسول خدا ـ از من و دخترت، كه در كنارت آرميده و زودتر[از ديگران] به تو رسيده . اى رسول خدا ! از جدايى دردانه دخترت صبرم لبريز گشته و تاب توان از كفم رفته است. اما، يادآورى فراق جانگداز تو و مصيبت بزرگ از دست رفتن تو در اين هنگام، مايه تسلاّى من است؛ زيرا هرگز از ياد نمى برم آن لحظاتى را كه سرت به سينه من بود و در آغوش من جان دادى و من با دست خود سر تو را بر سنگ آرامگاهت نهادم.

سلام بر حضرت زهرا (علیها السلام) در روزی که پاک و‌ مطهر متولد شدند و‌ در روزی که مظلومانه به شهادت رسیدند و‌ سلام بر ایشان در روزی که راضی و خشنود برانگیخته می شوند.